High Noon's Linde From Skey's Sunny

Hoera, eindelijk was Thirza weer zwanger nadat dat een paar keer niet was gelukt. Ze voelde zich niet echt lekker, misselijk en het zat haar meteen al in de weg. Dat gevoel had ik tenminste. Bij de echo zagen we vier blaasjes, er zouden, als alles goed ging, 4 pupjes ter wereld komen. Dat was ook zo, ze kreeg drie meisjes en 1 jongetje. Er was meteen veel belangstelling voor de pupjes. Het voelde goed en daarom mochten de pupjes t.z.t. verhuizen.

Na een poosje voelde het niet meer zo goed, daar waar Linde naar toe zou gaan en heb ik besloten om haar niet te laten gaan. Er zijn nog andere mensen wezen kijken maar daar kon ik haar ook niet naar toe laten gaan. Eigenlijk kon ik haar helemaal niet laten gaan. Ze zat te diep onder mijn velletje. Ze was de ieniemienie van het stel en heb haar samen met Thirza de dip door moeten halen. Ik besloot toen, ze gaat nergens anders naar toe, ik gun haar aan niemand anders, ze blijft hier.

Gelukkig dat ik die beslissing heb genomen. Het is een heel lief en mooi meisje met een super karaktertje. Het is een dikke boef. Nee zeggen trekt ze zich niets van aan. Ze denkt altijd dat het een spelletje is en blijft doorgaan. Blote tenen vindt ze het einde. Altijd proberen daar in te bijten en als je dan nee zegt en de voet terug trekt denkt zij dat je met haar wilt spelen en valt ze weer aan. Soms is het om te lachen maar meestal pijnlijk.

Mee gaan met de caravan vindt ze ook geweldig. We hebben een net omheining zodat ze niet de camping over kan gaan wanneer ze daar zin in heeft. Echt leuk vindt ze dat niet en daarom heeft ze al eens een gat in het net gebeten waar ze dan door heen kroop en zo kon genieten van de vrijheid. Alle mensen die langs komen worden enthousiast met luid geblaf verwelkomt. Dat is niet altijd even leuk maar ze krijgt op die manier wel aandacht en dat heeft ze zo graag.

We zijn ook al een paar keer naar een show van kynologen clubs geweest en daar deed ze het leuk. Vrij als een vogeltje in de ring lopen maar het mooi in de houding staan vindt ze niet leuk en snapt ze ook nog niet helemaal. Daar moeten we nog mee oefenen. We willen ook naar shows gaan waar ze een CAC punt kan halen en als ze 3x zo'n punt haalt heeft ze recht op een titel. We beginnen met de Jeugd titel. Kijken of iemand die er kijk op heeft haar ook een mooi meisje vindt (moet wel, ha ha).

Shows!

Wat is het toch een heerlijk hondje. Daar moet je wel van houden. Kijk dan dat smoeltje!! 

We zijn ondertuusen al aanbeland in het jaar 2019. Linde is nog steeds een lief meisje met een heel eigen willetje. Als ze iets niet wil dan is dat ook echt zo. Ik ben dan ook nog steeds heel blij met haar. Showen doen we eigenlijk niet meer. Nadat haar mams pups heeft gehad in 2017 is haar vacht aan gort en wil maar niet herstellen. De enige show die we nog doen is die van onze vereniging en dan nog meer voor de leuk dan om te proberen de 1ste plaats te halen.

We zijn ondertussen een paar jaar verder. Linde is nog steeds mooi en een dúveltje. Naar show gaan we niet meer. Linde werd ziek en moest geopereerd worden. Dat was heel verdrietig want ik had haar zo graag mama laten worden  maar helaas dat ging niet meer. Nu is ze de brommende tante voor de pups van haar zus en nichtje. Hoe ouder ze wordt hoe aanhankelijker. Ze lijkt qua karakter veel minder op haar moeder Thirza dan haar zus Nadiyya. Meer de genen van paps.

Linde is nu al iets ouder dan 7 jaar. Het gaat goed met haar. Ze werd een beetje (te) dik en haar vrouwtje vond dat van zich zelf ook dus zijn de dames aan het wandelen gegaan. Het was even wennen vooral voor Linde omdat ze nog nooit aan een uitlaat riem had gelopen. Nu vind ze het geweldig. Als ik de schoenen aantrek staat ze al te draaien en kwispelen, zo van, yes, we gaan weer! Afgevallen is ze niet veel maar plezier doet het haar en daarom blijven we maar doorgaan met ons sportieve gedrag. Genieten voor haar en mij.

Wat er fout kan gaan bij het aanvragen van stambomen bij de R v B.